اثربخشی زوج ‏درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دیدگاه فهمی همسر، همدم‏ طلبی-دوری‏ گزینی و رضایت جنسی در زوجین نابارور

ناباروری به‏عنوان یک مشکل جسمانی می‏تواند ابعاد مختلف زندگی روانی، اجتماعی و خانوادگی فرد را تحت الشعاع قرار دهد. این پژوهش با هدف اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دیدگاه فهمی همسر، همدم‏طلبی-دوری‏گزینی و رضایت جنسی در زوجین نابارور انجام شد. پژوهش نیمه‏آزمایشی با طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جمعیت آماری شامل تمامی زوجین نابارور مراجعه‏کننده به مرکز ناباروری رایان شهر مشهد در سال 1403 بود، که با روش نمونه‏گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود به مطالعه تعداد 30 زوج انتخاب و در دو گروه آزمایش 15 زوج و کنترل 15 زوج گمارش شدند. گردآوری اطلاعات با پرسشنامه دیدگاه فهمی زوجی (لانگ، 1990)، همدم‏طلبی-دوری گزینی (برنشتاین و همکاران، 1985) و پرسشنامه رضایت جنسی (لارسون و همکاران، 1998) انجام شد. برای گروه آزمایش برنامه پذیرش و تعهد در 10 جلسه اجرا گردید. داده‏ها با روش‏های آزمون تی (مستقل و زوجی) و تحلیل کواریانس چندمتغیری با نرم افزار آماری spss نسخه 26 تحلیل شد. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات دیدگاه فهمی همسر و همدم‏طلبی-دوری‏گزینی افراد نمونه از پیش‏آزمون به پس‏آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). همچنین، نتایج نشان داد که شرکت در برنامه زوج‏درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد برخلاف افراد گروه کنترل، منجر به بهبود نمرات رضایت جنسی افراد گروه آزمایش شده است. با توجه به نتایج می‏توان گفت زوج‏درمانی پذیرش و تعهد می‏تواند بر سازه‏های روانی-جنسی در زوجین نابارور اثرگذار باشد و لازم است جهت بالا بردن اعتبار بیرونی تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.