بررسی تاثیر بازی درمانی بر عملکردهای اجرایی و تکانشگری در کودکان با علائم نقص توجه و بیش‌فعالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، ایران.

2 استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، ایران.

10.22099/ebd.2025.8163

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی‌درمانی بر عملکردهای اجرایی و تکانشگری در کودکان با علائم نقص‌توجه و بیش‌فعالی انجام شد. این پژوهش از نوع روش تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی شهر مشهد در سال 1403 تشکیل داده بودند. 30 دانش‌آموز مبتلا به اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی به صورت در دسترس از بین مراجعه‌کنندگان به مرکز بهزیستی شهر مشهد به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 15 نفره قرار گرفتند. برای گرد‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های تکانشگری پاتون و همکاران (1995)، عملکردهای اجرایی بریف (2000) و اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی کانرز و همکاران (1999) استفاده شد. با کسب رضایت از والدین کودکان، گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت بازی‌درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS و از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی‌درمانی بر افزایش عملکردهای اجرایی و کاهش تکانشگری دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی تاثیر معناداری دارد. بر اساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که بازی‌درمانی روشی موثر در افزایش عملکردهای اجرایی و کاهش تکانشگری در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی است.

کلیدواژه‌ها