پیش‌بینی سازگاری عاطفی و اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش بر اساس بلوغ عاطفی و سبک‌های فرزندپروری

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی

2 دانشیار بخش آموزش استثنایی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

3 دانشیار بخش آموزش استثنایی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

4 استادیار بخش آموزش استثنایی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

10.22099/ebd.2024.7441

چکیده

هدف این پژوهش، پیش‌بینی سازگاری عاطفی و اجتماعی ‌‌‌دانش‌آموزان تیزهوش بر اساس بلوغ عاطفی و سبک‌های فرزندپروری در دانش‌آموزان تیزهوش بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. بدین منظور112 (53 پسر و 59 دختر) دانش‌آموزان مدارس پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) شهرستان شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 به روش خوشه‌ای انتخاب و به پرسش‌نامه بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا، پرسش‌نامه سبک‌های فرزندپروری شیفر و پرسش‌نامه سازگاری سینها و سینگ پاسخ دادند. روایی هر یک از این ابزارها از طریق محاسبه ضریب همبستگی هر مؤلفه با نمره کل پرسش‌نامه و پایائی این ابزارها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ احراز گردید. یافته‌ها نشان داد که بین مؤلفه‌های بلوغ عاطفی (عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی، ناسازگاری اجتماعی، فروپاشی شخصیت و فقدان استقلال)، مؤلفه‌ی سبک‌های فرزندپروری (محبت) و مؤلفه‌های سازگاری (عاطفی، اجتماعی) و سازگاری کل همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل‌های رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مؤلفه‌های بلوغ عاطفی و سبک‌های فرزندپروری می‌‌توانند پیش‌بینی کننده مؤلفه‌های سازگاری و سازگاری کل باشند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که اگر دانش‌آموزان تیزهوش از سبک‌های فرزندپروری محبت‌کننده، گرم و پذیرنده برخوردار باشند و بلوغ عاطفی‌شان در سطح بالایی قرار داشته باشد، سازگاری آن‌ها در محیط و با اطرافیان افزایش می‌یابد و به سمت سازگاری سالم گام برمی‌دارند. آگاهی از این عوامل برای نظریه‌پردازان و پژوهش­گران حیطه موردنظر، جهت ارتقای بلوغ عاطفی و سبک‌های فرزندپروری اهمیت دارد.
 
 

کلیدواژه‌ها